Le réveil Ardennais

De hele 19e eeuw lang dansten mannen en vrouwen bij ons tijdens dorpsfeesten op de tonen van een accordeon de maclote sautillante, levendige passe-pieds (dans in ³/8-maat) enz. Vanaf het einde van de tweede wereldoorlog richtten enkele oude dansers, die de ritmes van hun jeugd niet vergeten waren, le Réveil Ardennais op. Ze wilden de dansen en de kostuums van hun vaders laten voortleven. De vrouwen zetten de pittoreske barada op, een strohoed, voorzien van een bavolette. Op de wijde gestreepte jurk droegen ze de traditionele zwarte schort en over hun schouders een oude sjaal. Onder de rok droegen ze een onderrok en een kanten broek, zwarte kousen en hoge laarzen. De mannen kleedden zich in hun mooiste kiel, die hun echtgenoten met liefde geplisseerd hadden, en op hun hoofd zetten ze hun zwarte pet. Zwart zijn ook hun broek en schoenen, en rood de oude zakdoek met witte stippen die uit de zak van hun kiel piept. Liefde doet wonderen, ook op het gebied van de folklore. De oude folkloreliefhebbers hebben hun navolgers gekregen. Vandaag laten drie generatie Ardenners, dansmeesters met hun jonge leerlingen, de dansen van hun voorouders zonder onderbreking voortleven, al rondtrekkend in België, Frankrijk, Portugal, Engeland, Italië, Duitsland, Griekenland, Denemarken, Spanje, Nederland, Zwitserland, Letland… Het repertorium bestaat uitsluitend uit oude Waalse dansen, zoals: maclotes, lanciers, polka’s, mazurka’s… reidansen, rondedansen of quadrilles.